۱۳۸۸ آبان ۲۰, چهارشنبه

دل نوشته های DGMARS

سلام به همه عزیزانی که این وبلاگ را برای خوندن انتخاب کردن دوستانی که با من درد مشترکی دارن عزیزانی که دلاشون به دست آدم های آهنگری دادن که بلد نبودند با دل های شیشه ای صفا کنن
به هر حال عزیزان توکلتون رو از دست ندین شاید خنده دار به نظر بیاید ولی قول میدم حتما حکمتی تو کار بوده درست مثل اون کو نوردی که بین زمین وآسمان در دل تاریکی شب آویزان بود وازخدا طلب کمک کرد ندای از آسمان آمد که طناب را پاره کن کوهنورد شک کرد وطناب را نبرید فردا صبح گروه امداد گوهنوردی آویزان را یخ زده پیدا کردن که فقط یک نیم متر (1.5)از زمین فاصله داشت
آره دوستان من در هر حرکتی حتی به ظاهر اشتباه حکمتی است

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر